Etiketten lezen

Als je koemelkvrij (lactosevrij) gaat eten mag je geen melk(producten) gebruiken. Maar hoe ga je dat aanpakken? Hoe kun je etiketten lezen en waar staat de info?

Etiketten bevatten tegenwoordig verplicht de vermelding van allergenen

Sinds december 2014 moeten een 14-tal allergenen verplicht op levensmiddelen worden vermeld. Koemelk is er daar één van. Als je naar de verpakking van een levensmiddel kijkt staat daar altijd op vermeld “Ingrediënten:” xxxxxx. De 14 allergenen worden verplicht vet gedrukt, zodat ze beter opvallen. Hier onder zie je twee etiketten van broodbeleg producten. Het linker product bevat geen melk en is prima geschikt voor je boterham. In het rechter product zit melkpoeder. Dat kun je dus beter niet kopen.

Verder staat op de verpakking meestal het kopje “Allergie-informatie: bevat lactose, melkeiwit, en zo voorts”. Ook daar kun je vrij snel zien of een levensmiddel mogelijk melkeiwit bevat.

Wat ook super handig is zijn de symbolen die worden gebruikt om aan te geven dat een levensmiddel koemelkvrij is. Veel leveranciers en supermarktketens gebruiken het bekende glas melk, maar dan met met een schuine streep er door heen wanneer een product melkvrij is. En als je online je levensmiddelen besteld kun je vaak een dieet-filter instellen op “zonder lactose” of “zonder melk”. Dat werkt echt reuze handig.

Andere bewoordingen voor koemelk

Koemelk kan in veel verschillende woorden worden vermeld op de verpakking. Mocht je na de eerste controle van het etiket, zoals we hier boven hebben beschreven twijfelen dan raden we je aan om te kijken of onderstaande bewoordingen niet worden genoemd.

Koemelk wordt ook wel vermeld als: lactose, lactoval, lactoperoxidase, melkderivaat, wei, weipoeder, lactalbumine, boterconcentraat, boterolie, boter(poeder), melksuiker, melkpoeder, magere melkpoeder, droge melkbestanddelen, magere melkbestanddelen, volle melkpoeder, melkvet, (gehydrolyseerd) melkeiwit, melkzout, recaldent, caseïne, caseïnaat, lactoferrine, beta-lactoglobuline, nisine (E234), transglutaminase of wrongel.

In het begin ging ik nog wel eens de mist in met “wei(poeder)”. Dat wordt namelijk veelvuldig gebruikt in kinderfrisdrankjes, zoals Taksi. In eerste instantie zou je niet verwachten dat daar een melk-onderdeel in zit.

Wat ik ook een lastige vond was cacao of cacaoboter. Ik dacht eerst dat er melk zat in cacaoboter. Dat is echter niet het geval; pure cacao is melkvrij. En wat te denken van “lactaat of melkzuur”. Je zou denken dat er melk in zit. Dat is niet het geval: “lactaat/melkzuur” bevat geen melk, maar wordt gebruikt als conserveermiddel.

De meeste levensmiddelen haal ik uit de onderste schappen van de supermarkt. Daar staan meestal de goedkopere eigen merken. Aan de goedkopere producten worden meestal zo weinig mogelijk extra dure ingrediënten (zoals bijvoorbeeld roomboter) toegevoegd. Dus mooi makkelijk als je koemelkvrij wilt eten.